I Want To Hold Your hand

Dit was het nummer van de Beatles dat in Amerika de eerste grote Beatles-hit werd.

Het begint – je te dagen
Dat mag ook onderhand
Als ik – het ga vragen
Dan pak ik lief je hand
Dan pak ik lief je hand
Dan pak ik lief je hand

Oh zeg – alsjeblieft
Dat vragen om jouw hand
Ja zeg – alsjeblieft
Dat ik dat vragen kan
Dat ik dat vragen kan
Dat ik dat vragen kan

Als ik je aanraak
Breng je mij van – m´n stuk
Ik wil het delen dit gevoel
Dit geluk
Dit geluk
Dit geluk

Ja jij – bent de ware
Dat weet je onderhand
Als ik – het ga vragen
Dan pak ik lief je hand
Dan pak ik lief je hand
Dan pak ik lief je hand

Als ik je aanraak
Breng je mij van – m´n stuk
Ik wil het delen dit gevoel
Dit geluk
Dit geluk
Dit geluk

Ja jij, bent de ware
Dat weet je onderhand
Als ik het ga vragen
Dan pak ik lief je hand
Dan pak ik lief je hand
Dan pak ik lief je hand
Dan pak ik lief je hand

Vertaling: Ans Bouter

Alan Pollack’s Notes | Wikipedia | Songfacts

In 1963 waren de Beatles al grote sterren in Engeland, maar de doorbraak in de VS bleef uit. Ze konden nog geen groot label krijgen om hun singles in Amerika te verspreiden, nummers als Love Me Do en She Loves You werden op kleinere labels uitgegeven en flopten jammerlijk, ondanks dat het hits waren in het thuisland Engeland.

Maar in februari 1964 veranderde dat en maakte de amerikanen voor het eerst kennis met The Beatles; I Want To Hold Your Hand vloog als het o zo warme broodje de platenwinkels uit en de rest is, zoals dat heet, geschiedenis. HOLD YOUR HAND verkocht tijdens de eerste 10 dagen van haar release meer dan welke andere Britse act ook en is tot op vandaag nog steeds de best verkochte singel op de amerikaanse markt met 12 miljoen exemplaren.

John en Paul schreven het liedje in de kelder bij Jane Asher, een actrice die Paul’s eerste high-profile vriendin werd. Na het verschijnen in verschillende films, tv-shows en toneelproducties, werd ze een autoriteit op het gebied van bakken en begon ze haar eigen bedrijfje met de verkoop van partycakes en het leveren van bak- en decoratie-apparatuur. Zij en Paul gingen uit elkaar in 1968.

Jane had een broer Pete Asher die samen met Gordon Walker het duo Peter & Gordon vormde. McCartney schreef voor hen de hitsingle A World Without Love. Pete herinnerde zich in een interview in 2010 hoe de twee Beatles dit lied bij hen thuis
klaarmaakten:

“Mijn moeder had een oefenruimte in de kelder waar ze privé oboelessen gaf naast haar lessen aan The Royal Academy waar ze professor was. Er stond alleen een piano, een stoel en een sofa. Paul gebruikte de ruimte al enige tijd om er zijn liedjes te schrijven. Op een middag kwam John ook langs. Ik was boven in mijn kamer en na een uurtje in de kelder riep Paul me naar beneden om te komen luisteren. Ze speelden I Want To Hold Your hand alleen voor mij en vroegen me wat ik er van vond. Ik zei natuurlijk dat ik het fantastisch vond (lacht).”

Bob Dylan dacht dat ze “I get high” zongen waar ze “I can’t hide” zingen en hij was dan ook oprecht verbaasd toen hij later hoorde dat ze nog nooit marijuana hadden gebruikt.

John Lennon song vaak “I want to hold your gland” tijdens hun optredens in Amerika omdat niemand toch kon horen wat hij zoal song – zoek maar op wat “gland” betekent…

HOLD YOUR HAND was voor heel veel mensen die later beroemde muzikanten zouden worden de eerste kennismaking met iets heel bijzonder en fantastisch. De song laat ook duidelijk horen wat later ook voor de amerikanen zo herkenbaar de sound van de Beatles zou worden. Tony Banks (Genesis): “de bridge had iets wat ik nog nooit zo gehoord had, op de manier waarop er naar een andere toonsoort wordt gesprongen, ongekend!

Op het eerste gehoor is HOLD YOUR HAND bedrieglijk rechtlijnig en nogal regelmatig van opzet. De vorm is het standaardmodel van twee keer de bridge en slechts één couplet (en al helemaal geen solo) er tussen in. Alles is symmetrisch, de muziek klinkt eerder als een conservatief popliedje en doet niet meteen denken aan een rebelse rockband.

Wel laat het al de vroege handelsmerken horen die met de daarna volgende hits hen zo herkenbaar maakten. De typische tweezang, de syncopen, het falsetto schreeuwen, de frasering en natuurlijk de overdubs van de handclaps.

De solozang staat dan wel op rekening van John maar de opname heeft niet echt de sfeer van een solozanger – Paul doet actief mee met zijn zangpartij – en daardoor wordt het groepsidee versterkt. Het lied kan tevens niet zonder de kleine gitaararrangementjes van George, Ringo laat voor het eerst zijn beroemde roffels horen. Kortom: het is een heel echte – en hechte – groepsopname, iets wat die tijd (vroege jaren 60) als heel bijzonder moet hebben geklonken met zoveel crooners en solo-stemmen dominant op de hitlijsten.

I Want To Hold Your Hand was het beste wat de Beatles in 1963 konden aanleveren en klinkt als een soort van samenvatting waar ze al die jaren voor hun doorbraak mee bezig zijn geweest om hun muziekstijl te ontwikkelen. Meer dan een halve eeuw later klinkt het nog steeds heel verfrissend, precies zoals het een klassieker betaamd.