|
|
Van tijd tot tijd zijn we getuige van toevalligheden die zo bizar en onwaarschijnlijk zijn dat we gedwongen zijn te geloven dat iemand, ergens, ons in het ongewisse houdt. Neem bijvoorbeeld Rihanna‘s superhit Umbrella.
de hooks Terwijl het nummer naar naar de top van de charts schiet, hebben veel landen in Europa te maken met aanhoudende regen en stortbuien. De verkoop van paraplus gaat als een raket. Het voelt aan alsof het november is. Dan, op de dag dat het van de nummer 1 plek wordt afgestoten door Timbaland’s The Way I Are wordt de lucht plotseling helder, stijgt de gemiddelde temperatuur met ongeveer tien graden en voelt het echt aan als zomer. Wat kan betekenen dat als je een nummer met een titel als “Meteor Shower” in de hitparade omhoog ziet stijgen, het wellicht de moeite waard is om plannen te gaan maken voor een nucleaire bunker … je weet imers nooit, voor het geval dat. Maar los van deze samenzweringstheorieën, hoe zit het met de hooks van het nummmer? Zoals je zou verwachten van een nummer dat allerlei hitparaderecords heeft gebroken, heeft Umbrella er nogal heel veel van. Het nummer opent met het waanzinnig pakkende drumpatroon, dat wijselijk overal in de mix overeind blijft staan. Dat is de kracht van de drumtrack, het is in veel opzichten het kenmerkende geluid van het nummer – op dezelfde manier zijn bijvoorbeeld de drums op Billie Jean van Michael Jackson zo nauw verbonden met het nummer zelf. Op het eerste gehoor lijkt het refrein een beetje ingetogen en heeft het weinig impact, misschien deels omdat de coupletten zo sterk en herkenbaar zijn. In feite klinkt het refrein meer als een brug als je het voor het eerst hoort. Pas als je meer bekend bent met het nummer, realiseer je je meer waar het couplet eindigt en het refrein begint. de tekst Veel A&R-managers bij zowel platenmaatschappijen als uitgeverijen zullen je vertellen dat goede songtitels (dat wil zeggen originele, unieke of eigenzinnige) een van de meest uitnodigende aspecten van een songdemo-pakket zijn. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom. Stel je de situatie voor: je bent een eersteklas A&R-kerel/dudette die elke dag wordt gebombardeerd met demo’s, vandaag heb je maar tijd om naar één nummer te luisteren en je hebt twee cd’s op je bureau, één nummer heet “I Really Love You So Much” en de andere heet “Paraplu”. Alleen al op basis van de titels, waar ben je meer door geïntrigeerd? Ja, dacht het wel. De laatste wint bijna elke keer. Oké, de titel van het nummer is een winnaar. Het is origineel, ongebruikelijk en maakt ons nieuwsgierig. Maar hoe zit het met de tekst zelf? -Nou, het begint met een gerapte couplet van gastvocalist Jay-Z. Inleidende raps zijn gebruikelijk in dit soort commerciële pop/RnB-melodieën – eigenlijk is het bijna onmogelijk om een hit te vinden met een ‘uitgelichte’ gast die niet op deze manier begint. Soms werken deze rap-introducties als een droom, waarbij het verhaal/thema van het nummer wordt opgezet, waardoor de luisteraar de tijd krijgt om in de groove van het nummer te komen voordat de hoofdzang binnenkomt. Maar het is ook gemakkelijk om er een rommeltje van te maken. De twee meest voorkomende fouten zijn, ten eerste, te lang doorgaan, en ten tweede, absolute onzin praten. Het centrale thema en concept van Umbrella is in feite erg goed. De analogie die slecht weer koppelt aan moeilijke tijden is verre van origineel, maar heeft hier een nieuwe draai gegeven door zo direct, zowel fysiek als figuurlijk, gericht te zijn op de paraplu als middel tot bescherming en comfort. Het is jammer dat de tekst zelf lang niet zo sterk is als het concept. Het eerste couplet is grillig en wat vaag en bevat enkele schokkend slecht-geschreven regels (“Baby ‘cause in the dark / You can’t see shiny cars” schiet me te binnen). Het tweede couplet is aantoonbaar nog erger – het heeft exact dezelfde boodschap als het eerste (yeah, that’s right, I really love you), maar met nog meer onbetrouwbare beelden en quasi-metaforen. Het refrein heeft in ieder geval een lyrische samenhang en rekent af met de ontoegankelijke dubbelzinnigheid die de verzen plaagt. Met het refrein begrijpen we eindelijk waar het nummer over gaat en hoeven we ons geen zorgen te maken over wat de Dow Jones, tijdschriften, Rocafella of de oorlog die ‘erbij kwam’ met iets te maken hebben. Tekstueel gezien is Umbrella dan ook een gemiste kans – een fantastisch idee dat in de steek wordt gelaten door een slechte uitvoering. song of track? In welke mate hangt het succes van het nummer af van de productie en de uitvoering en hoeveel van het succes komt door de compositie zelf? Umbrella draait helemaal om het lied. De productie is glanzend, maar ook doeltreffend en ingetogen. De instrumentatie is schaars maar effectief. Er gebeurt heel weinig behalve de vocalen en drums – de synths zijn ver terug in de mix te horen en komen maar een klein beetje meer naar voren om de refreinen wat extra impact te geven. De melodie van Umbrella heeft eigenlijk geen ondersteuning nodig – de componisten hebben reeds het werk gedaan. Al het andere is gewoon toegevoegd als snoepjes voor het oor. Vertaling: Moonpub NET |