|
|
“Once in a Lifetime” is een nummer van de Amerikaanse new wave band Talking Heads, geproduceerd en mede geschreven door Brian Eno. De eerste single van het vierde studioalbum van Talking Heads, Remain in Light (1980), werd uitgebracht op 2 februari 1981 via Sire Records. Eno en Talking Heads produceerde “Once in a Lifetime” met opnames van uitgebreide jams, geïnspireerd door Afrobeat– muzikanten als Fela Kuti . De teksten en zang van David Byrne werden geïnspireerd door predikers die preken hielden. In de videoclip, mede geregisseerd door Toni Basil , danst Byrne grillig over beelden van nogal religieuze rituelen. Byrne improviseerde zijn songteksten alsof hij een preek hield, met een oproep-en-antwoordkoor als een prediker en zijn gemeente. Zijn vocalen zijn half gesproken, half gezongen, met teksten die gaan over wonen in een “mooi huis” met een “mooie vrouw” en een “grote auto“. De schrijver van de Guardian, Jack Malcolm, suggereerde eens dat het nummer gezien kan worden “als een art-pop overpeinzing over de existentiële tikkende tijdbom van ongecontroleerd consumentisme en het ouder worden“. Volgens AllMusic – criticus Steve Huey gaan de teksten in op “het gezwoeg van het leven volgens sociale verwachtingen en het nastreven van algemeen aanvaarde trofeeën (een grote auto, een mooi huis, een mooie vrouw)“. Hoewel de zanger deze trofeeën heeft, vraagt hij zich af of ze echt zijn en hoe hij ze heeft verworven, een soort existentiële crisis. Byrne ontkende dat de tekst de hebzucht van de yuppie aansprak en zei dat het lied over het onbewuste ging: “We opereren half wakker of op de automatische piloot en eindigen, wat dan ook, met een huis en gezin en een baan en al het andere, en we zijn niet echt gestopt om ons af te vragen: ‘Hoe ben ik hier gekomen?’” In 1996 voerde het Muppet-personage Kermit the Frog “Once in a Lifetime” uit in een aflevering van Muppets Tonight . Kermit verschijnt in Byrne’s “te grote pak” en danst naar het voorbeeld van Byrne’s in deze clip. |