Page 32 - Moonpub Magazine Nbr. 3
P. 32
Misschien dat hij niet zo bekend is vanwege zijn werk als compo-
nist omdat hij helemaal niet geschoold was als musicus en
arrangeur. Maar hij kon wel de cello bespelen, naast ook de
viool, de piano en het orgel; hij probeerde zijn muzikale ideeën
uit met een instrument of gewoon door de melodie te neuriën,
altijd met de bedoeling om ze te gebruiken bij zijn film-scènes.
Vervolgens ging hij dan aan de slag met een orkest en een
arrangeur en te samen werkte ze aan de score voor de film. In
de meeste gevallen kregen zij co-credits voor de muziek maar
het was altijd Chaplin zelf die het laatste woord had en de rol van
..aan de slag met het dirigent op zich nam. Er werd geen noot gespeeld die niet zijn
orkest voor de score akkoord had gekregen.
van een nieuwe film… Chaplin’s muziek lijkt soms een beetje ongezien - en ongehoord
- aan ons voorbij te gaan; hoe geniaal hij de muziek als sound-
tracks bij zijn films gebruikt heeft, wordt niet altijd op de waarde
geschat die het verdient. In plaats van humoristische muziek bij
zijn vele grappige scènes koos hij voor romantische en meer
melancholische arrangementen wat ongetwijfeld van invloed is
geweest hoe wij de beelden tot ons nemen.
Chaplin groeide op met de Britse music-hall traditie en hij maak-
te dan ook veel gebruik van walsjes, tango’s en foxtrotjes en met
zijn muzikaliteit gaf hij het een soort van gratie die de actie op
het scherm op een soort van ballet deed lijken.
Hij maakte tevens gebruik van ‘leitmotieven” - een steeds weer
terugkerend muzikaal thema voor elk personage - waardoor zijn
films veel aan duidelijkheid wonnen…
Bij de naam Charlie Chaplin denkt men misschien allereerst aan
de Little Tramp. Deze twee zijn onafscheidelijk. De Little Tramp
werd voor het eerst aan het publiek getoond met Chaplin’s
tweede film Kid Auto Races at Venice uit 1914. Zowel Chaplin’s rol
als de film zelf zijn niet echt bijzonder maar omdat het de eerste
film is met de Little Tramp heeft het toch historische waarde.
Chaplin zou de jaren daarna zich voortdurend bezighouden met
verbeteringen aan het personage maar in de Auto Races is hij
nog slechts een zwerverachtig type met niet veel meer grappen
dan zijn tong uitsteken en wat kwajongensachtige rebelse stre-
ken. Nu we inmiddels aan veel beter gewend zijn, is het eerste
optreden van de Tramp nogal saai. Het was eigenlijk pas in 1921
met zijn film The Kid dat het personage van de Little Tramp
volledig ontwikkeld was; een proces dat dus zo’n 5 jaar lang
heeft geduurd.