Page 35 - Moonpub Magazine Nbr. 3

“Het fijne aan het geluid was dat ik nu ook controle kon hebben

op de muziek. Ik componeerde romantische stukken als con-

trast bij het zwerver-type. Dat soort elegante muziek gaven

mijn slapsticks een extra dimensie. De arrangeurs begrepen dat

niet meteen en vonden dat de muziek vooral grappig moest

klinken maar ik probeerde ze uit te leggen dat het juist dit

charmante contrast was dat het sentiment van de film nog

beter zou uitdrukken. Zonder dat is een kunstwerk onvolledig”.

City Lights, zijn meest romantische film, is de eerste Chaplin film

waar hij de muziek onveranderd laat. Het begint met een luid

fanfare orkest en de beroemde scene bij het standbeeld. Met

behulp van de nieuwste technologie van die tijd voegt hij er wel

geluidseffecten aan toe. Na de introductie van schetterende

trompetten stapt de politicus het podium op om een speech te

gaan geven.

Maar in plaats van woorden en zinnen spreekt hij met een

brabbeltaaltje dat niets zinnigs voorstelt. Dit kan zowel Chaplin’s

commentaar zijn op het uitkramen van onzin van de politici

maar het is niet onwaarschijnlijk dat het ook gewoon goed van

pas kwam tijdens deze overgangsperiode van stomme film naar

de “talkie”.

Het standbeeld wordt onthuld en we zien de Tramp die daar

rustig ligt te slapen. Het orkest zet The Star Spangled Banner in

en iedereen stopt om het saluut te geven met de hoed op het

hart gedrukt. Ook de Tramp doet dit maar daarna begint de

achtervolging natuurlijk. Alweer een staaltje slapstick zoals al-

leen Chaplin dat kon doen, dit keer dus ook met geluid en

muziek toegevoegd.

Een van Chaplin’s meest schrijnende scènes is die waar hij -

alweer op de vlucht voor een politieman - het blinde meisje

tegenkomt die op de hoek van de straat haar bloemen verkoopt.

De muziek die op dat moment speelt is gebaseerd op Jose

Padilla’s La Violetera. Ook hier weer lijkt er zich een ballet af te

spelen met de bewegingen (choreografie) in de scene perfect

afgestemd op de muziek. Het gebruik van de geluidseffecten

lijken op het eerste gehoor gewoon de geluiden te zijn die nu

eenmaal altijd bij komedie te horen zijn,

maar ook kunnen de geluiden afgeluisterd

worden als zorgvuldig gearrangeerde

elementen aan het nieuwe fenomeen van

de geluidsfilm.