Page 10 - Moonpub Magazine Nbr. 3

Of het nu de experimentele stukken van Philip Glass of de honingzoete klanken van
Mantovani zijn, de mood music zet de tijd even stil. We zijn minder gestressed, vrij van

problemen en sneller geneigd om de zaken wat meer te overdenken. Los daarvan kunnen

we ook zo nu en dan simpelweg even wat toontjes meefluiten. Anderen zullen de

geluidsopvulling van de achtergrond juist om deze redenen zeer irritant vinden: het rustig

voortkabbelende, vriendelijke deuntje werkt als de rode lap op de stier. Het is kortom

voor een ieder anders hoe deze mood music ervaren zal worden.

De grote hoeveelheid niet zo vriendelijke grappen en neerhalende anecdotes bij het

fenomeen muzak verraad enigszins dat velen niet echt door hebben dat deze muziek zeer

belangrijk is in onze door de media geregeerde cultuur. De engelse toneelschrijver J. B

Prietley wilde het afschaffen, de komiek Spike Milligan meende dat de stilte de ziel

bevrijd en dat de muzak het kapot maakt. Een ander was bang dat de persoon “die de

muzak heeft uitgevonden ook misschien ooit wel eens wat anders kan uitvinden”.

De muzak metafoor is ook heel goed bruikbaar om andere zaken dan de muziek belache-

lijk te maken. Het New York magazine meende eens dat Bill Clinton moerassige retoriek

het politieke equivalent van de muzak is, doelende op zijn gewoonte om zwaarwegende

problemen af te doen met enkeld mooie woorden zonder zelf ooit een stevig standpunt

in te nemen.

Het Amerikaanse Sympony League verlangt dat elk hotel waar zij hun jaarlijkse bijeen-

komsten organeren vrij is van elke achtergrondmuziek omdat de bedoeling van die

bijeenkomsten is om “meer ontvankelijk voor de (echte) muziek te zijn en niet minder”.

Maar anderen vinden dat ongeachte de weerzin die dit soort van muziek oproept het

niettemin tegenwoordig ondenkbaar is dat de muzak ooit weer eens zal verdwijnen:

Een kunstenaar als Andy Warhol ging zelfs verder en

verklaarde dat hij een fan van muzak was omdat het zo

prettig afluisterbaar is - het zou uitgezonden moeten

worden op het MTV televisiekanaal.

Hoewel de muzak nu omgevormd is naar “mood music” is

het toch nog steeds opmerkelijk hoe een firmanaam zo haar

stempel heeft kunnen drukken op dit soort van muziek. Het

valt daardoor in het rijtje van de firma’s Kleenex, Xerox,

Vaseline, Kodak, enzovoort en door de ogen van de zaken-

man is dat een fantastische presentatie. Zeker 90 miljoen

mensen luisteren dagelijks naar deze mood music; het is

nog steeds een bloeiende bedrijfstak.