Page 37 - MoonpubMagazine2
P. 37
Hij houdt zich in het geheel bezig met de bloedschuld die Hij noemt de aarde ‘een nutteloze rotskaap’ en de mens
hij op zich zou laden als hij de nieuwe koning Claudius zou ‘deze meest uitgekristalliseerde vorm van stof’. De
doden. De moraliteit is, heel simpel, geconcentreerd op zijn voorbeelden volgen elkaar op. Zijn gedachten gaan steeds
plicht zijn oom te doden om de moord op zijn vader te weer in de richting van zelfmoord, waaraan hij de
wreken. Maar het staat hem vrij zijn plicht ook niet te doen. voorkeur geeft boven ‘in zweet en tranen de lasten van
En het is juist deze vrijheid die hem vernietigt en met hem een moeizaam voortbestaan te torsen’. Van het begin tot
alle andere belangrijke personages in het stuk. Het gevolg het eind is Hamlet bitter, somber, introvert, rusteloos en
van Hamlets eeuwige besluiteloosheid is dat, in de door hem ook moe, en soms tot op het waanzinnige af onbesuisd.
veroorzaakte chaos, bijna iedereen het loodje moet leggen. Eigenlijk is het stuk één lange klaagzang over het leven
zelf, die slechts hier en daar door de dramatische
Omdat het hem vrij staat zijn plicht niet na te komen, zakt handeling onderbroken wordt.
Hamlet steeds verder weg in het moeras van zijn depressie.
Dit is een man die in diepe melancholie verzonken is. Zijn Het probleem van Hamlet is, zoals talloze critici hebben
eerste speech opent met de klacht: opgemerkt, eigenlijk heel eenvoudig: waarom doet hij niet
wat hij, naar hijzelf en trouwens ieder ander weet, zou
Hoe dof, vervelend, stom en nutteloos moeten doen, namelijk zijn vader wreken door Claudius
Lijkt mij al dit gescharrel van de wereld! te doden?
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
