Page 33 - HetLaatsteOordeel

HOOFDSTUK 9

De terugreis weer naar huis was een zeer aangenaam treinreisje door een
schitterend landschap, op een ongewoon prachtige dag bij een opperbeste

stemming. Ik was dan wel enkele dagen geabsorbeerd geweest door droef-
geestige en zelfs afschrikwekkende gedachten, ze hadden mij geenszins

zwaarmoedig gemaakt.

Ik was blij voor Olav dat hij nu eindelijk zijn rust had. Ikzelf was bevrijd van
mijn bezoekjes aan hem die toch enigszins als een verplichting waren ge-

weest, gedaan uit medelijden met de man die ik in betere jaren heel anders
had meegemaakt en best wel bewonderd had om zijn norse, stille omgang
met de andere Groenlandvaarders maar van wie iedereen wist dat hij uit het

juiste hout gesneden was. Vergeleken bij de anderen was zijn vangst die
mee terug ging naar Denemarken vaak aanzienlijk meer, kortom: Olav was

misschien wel de beste pelsjager die Denemarken ooit gekend had; in ieder
geval de beste die ik ooit als kapitein op mijn schip heb mogen verwelkomen.

Ik wist natuurlijk zo goed als niets van zijn leven thuis. Was hij getrouwd

geweest? Had hij kinderen? Welke andere bezigheden had hij gehad naast
zijn jaarlijkse tocht naar het barre noorden. Als kapitein van het schip hield
ik me ver afzijdig van elke privé aangelegenheid van mijn gasten aan boord;

ook later bij mijn bezoeken aan de inrichting moet ik bekennen heb ik nooit
echt geprobeerd om iets daarvan te weten te komen. Hij was gewoon Olav,

een plezierige zakenrelatie waarop je kon vertrouwen dat hij elk jaar weer
aanmonsterde, die altijd correct zijn betalingen deed en bij terugkeer van

Groenland vaak als eerste gewoon weer uit het zicht verdween, om 5
maanden later weer op te komen dagen, alleen of met een metgezel.

Buiten gleed het Deense landschap aan mij voorbij. De nieuwe eeuw begon zich
geleidelijk aan af te tekenen met hier en daar werkzaamheden aan een nieuwe

weg, meer eigentijds geplaveid dan het zandweggetje van voorheen, bestemd
voor toegang naar een ander soort van manufactuur, niet meer bestemd voor

het handmatig vervaardigen van iets maar machinaal, een “fabriek” zoals men ze
is gaan noemen, voor de “industrie” die nu eindelijk ook Denemarken in haar

greep kreeg.