Page 16 - Moonpub Magazine Nbr. 3

Wanneer tijdens deze wedstrijd voor het eigen gelijk men Ook zal de "meester" het respect verliezen voor verdere
daadwerkelijk bereid zou zijn te “sterven” of slaafs zou inbreng van de "slaaf" die zich zo gemakkelijk laat

toegeven dan zou het hele gevecht zinloos zijn. Dat wil inpalmen. Daarnaast - in ons hypothetisch voorbeeld -

zeggen, als Ringo of Paul had besloten de band te verlaten zal Ringo zichzelf niet meer als een volledig lid van de

vanwege dit conflict dan zou de strijd vruchteloos zijn band achten met creatieve bijdragen die er toe doen en
gebleken en zelfs schadelijk voor allebei. Niemand zou het respect afdwingen bij de anderen. Het lijkt een

worden erkend en noch Ringo’s idee voor zijn drumpartij kwestie van de juiste balans te vinden om deze

noch de creatieve visie van Paul zouden gerealiseerd meester- slaaf verhouding voor beide partijen

worden. Dus moet er een ander manier zijn dan het “dood tevredenstellend te laten zijn.
gaan” om het probleem op te lossen. Hegel zag een

alternatief: een van de deelnemers kan toegeven aan de De kern van het probleem is dat elke partij in zo’n

wil van de ander. Wie ervoor kiest om toe te geven zal - (hypothetisch) conflict hoe dan ook altijd het liefst toch
voor deze keer - het slaafje zijn en de meer dominante zijn eigen weg zal proberen te volgen en er om die

persoonlijkheid mag zich de meester noem. Laten we reden nooit een echte volledige “erkenning” op gelijk

aannemen dat Paul het wint en Ringo akkoord gaat met niveau mogelijk is.

een beperkte rol in de band.
Maar er moet iets te vinden zijn voor een samenwerking

Maar hoewel deze oplossing te verkiezen is boven de die het mogelijk maakt dat beide partijen op gelijke

"dood" optie is ze ook niet helemaal bevredigend. Ook al voet zet bij zo’n conflict. "Het leven is erg kort , en er is

is de meester (Paul) de overwinnaar nu, zijn verlangens geen tijd voor al dat gedoe en vechten" ("We Can Work
zullen niet echt verzadigd worden. De meester heeft de it Out/We komen er wel uit”) luidt de filosofie van de

erkenning opgeeist en afgedwongen en dit is niet echt iets Beatles bij zo’n situatie.

dat moet worden afgedwongen. De meester voelt zich pas

echt erkend wanner hij vrijelijk en samen met een gelijke,

iemand die hij volledig respecteert, deze erkenning mag
ontvangen.