Page 46 - MoonpubMagazine2
P. 46
Precies drie jaar na de première van zijn Eerste Symfonie bracht Beethoven, op 5 April
1803 in het Theater an-der-Wien het Weense publiek in kennis met zijn Tweede Symfonie,
en hij maakte tevens van deze gelegenheid gebruik om van zijn Eerste een herhaling te
geven. Beide werken passen zeer goed bij elkander, want ook de Tweede Symfonie is
nog volop kenmerkend voor hetgeen men Beethoven's eerste scheppings- periode pleegt
te noemen. Wel is de Tweede breder van architectuur — zij is blijkbaar meer met het
oog op de concertzaal geschreven dan de Eerste, welke nog wel kon passen in de meer
intieme sfeer van de muziekzaal van hof of patriciërswoning •—- doch ook deze
symfonie bezit nog niet van begin tot eind die strijdvaardige geestesgesteldheid, waaraan
(voor de grote massa vooral) de naam Beethoven voorgoed verbonden is. Het werk is
zelfs vriendelijker, zonniger, en vooral speelser dan de Eerste Symfonie.
Hoewel hij ook aan deze symfonie hard gewerkt heeft (de voorbereiding duurde
waarschijnlijk vijf jaar en verschillende kladpartituren gingen aan de definitieve vooraf)
krijgt men toch den indruk, dat zij den componist minder inspanning heeft gekost.
1. Adagio molto — Allegro con brio.
De langzame inleiding is veel uitgebreider dan die van de Eerste Symfonie. Op de
breed-uitgezongen frase, welke eerst vierstemmig in hobo's en fagotten, daarna in het
strijkorkest optreedt:
