Page 13 - MoonpubMagazine2

Maar om niet nog dieper in dit meest moerassige onderdeel van de filosofische vraagstukken

weg te zakken, de Beatles hebben zich - bewust of onbewust - wel vermaakt met deze

persoonsverrijkende inzichten. Ze lijken te hebben aangevoeld dat wat op 1 niveau misschien
onbestemd lijkt, gewoon een toevalligheid (iets waar het bewustzijn nog geen doel mee heeft),

op een ander niveau heel goed met een zekere intentie gebruikt kan worden.

De fouten die ze maakten tijdens het oefenen van hun muziek, onopzettelijke en toevallige
gebeurtenissen, terloopse opmerkingen enzovoort, het werd allemaal als kadootjes van het

groter geheel verwerkt in hun muziekmaken. En heel vaak ook organiseerde zij hun opnames

met het doel om eventueel zulke onopzettelijke gebeurtenissen uit te lokken. De feedback
van de gitaar aan het begin van I Feel Fine was zo’n gelukkig ongelukje; Hey Bulldog

heette oorspronkelijk totdat aan het begin van een sessie Paul wat hondengeblaf
liet horen om de rest van de band wat te vermaken en - heel toevallig - de apparatuur was

al aan het opnemen waarna uiteindelijk besloten werd om de songtitel te veranderen en ook

Paul’s imitaties van het hondengeblaf er bij te laten.

Ook George’s While My Guitar Gently Weeps is een goed voorbeeld hier: geïnspireerd

geraakt door deze fundamentele eenheid van alle dingen (bewust of onbewust, zo beoogd of

juist helemaal niet zo bedoeld - het is alles 1) en ook mede dankzij de I Ching, had hij zich

voorgenomen een song te schrijven met gewoon de eerste woorden die hij bij het openslaan

van een boek zou tegenkomen. De woorden die hij aantrof waren “gently weeps” en een

nieuwe popklassieker was ontstaan.

Een ander voorbeeld van opzettelijk gebruik van het onbedoelde toeval is natuurlijk het

achterstevoren afspelen van hun muziek. Het was - naast het effect dat het kon geven - ook
een experiment met het creatieve proces om tot meer onvoorspelbare resultaten te komen.

Dat wat onbewust plaats vind, wat onbedoeld zoal kan voorvallen en onopzettelijk zich aan

je lijkt op te dringen, kan afkomstig zijn van een soort van entiteit die het onuitgewerkte en

onontwikkelde naar de oppervlakte van het bewustzijn stuurt om daar een bedoeling te vin-
den. Zo bezien hoeft de gedachte van het groter geheel en de onderliggende eenheid van

alle dingen niet in perse in tegenspraak te zijn met het persoonlijke besef bij het individu. Zo-

dra we dat leren te waarderen, kan het ons verrijken, zoals het bij de Beatles heeft gedaan.
Het principe van het filosofische idealistische monisme wordt bij de Beatles verwoord met “

“ uit Within You Without You.

Het hoeft geen uiteindelijke bestemming te zijn dit “ ”, het vereist ook niet de “

” van de persoonsverrijking voor een beter besef van het universele Alles-is-1, het
is misschien veel meer een stelregel om het alledaagse leven wat meer te laten “gebeuren”

met al haar foutjes en toevallige samenloopjes van omstandigheden. Alles kan bewust on on-

bewust een bedoeling hebben, is het niet vandaag dan wellicht morgen. Maar je moet er na-

tuurlijk wel voor openstaan