Page 3 - Moonpub Magazine Nbr. 1
P. 3
Zie ook: de Dansende Chimpansee
Een gedachte is op haar best niets
anders dan een speculeren, een tijd-
verdrijf, zoals het gereedschap er
plezier in heeft vonken te versprei-
den. Wij hebben niets meer uit te
denken; alles IS voor ons uitge-
dacht. We hebben niets anders te
doen dan weg te smelten, ons op te
lossen, te baden in het opgeloste.
Wij zijn oplosbare vissen en de
wereld is een aquarium.
Het is glorierijk zijn leven te geven
voor een idee, maar lijken brengen
niets tot stand. Het leven eist dat we
Hoe de herhaling ons betovert… iets méér opofferen: de geest, de
ziel, het verstand, onze eigenwaarde.
De herhaling is een soort van hypnose, meende Haruki Murakami, en hij
Normaal is men ongevoelig voor
bedoelde daarmee de dagelijkse routine. “Het ritme is 1 van de aange-
ideeën; ze komen en gaan, worden
naamste en meest intense genoegens die wij als mens kunnen ervaren en aanvaard of afgewezen, als een
als dat zo gebeurt dan wensen wij dat het nooit hoeft te stoppen.” hemd aangetrokken, uitgetrokken
als vuile sokken. Maar in die perio-
Mary Oliver haalde de herhaling aan toen zij over het geheim van de poëzie den die wij crises noemen, als de
geest splijt en versplintert als een
schreef: “als het plaats vind (de herhaling) dan maakt het (het gedicht)
dlumiinl ondet mokerslagen, zetten
mooier. die onnozele ideeën van een dro-
mer zich vast, kruipen weg in de
Maar nergens fascineert de herhaling ons meer dan bij de muziek met haar spleten van de hersens en veroorza-
unieke manier om ons te betoveren. ken een definitieve, onher-
roepelijke persoonsverandering.
Hoe en waarom dat zo is, wordt schitterend uitgelegd in het boek van Eliza-
beth Hellmuth Margulis, een cognitiewetenschapper en directeur van het Ik behoor tot die orde die het zich
Music Cognition Lab van de University of Arkansas. Haar On Repeat: How niet tot taak heeft gesteld de wereld
een lesje te leren maar uit te leggen
Music Plays the Mind behandelt het “exposure effect” en gaat dieper in op
dat de schooltijd om is.
die dingen die leuker en interessanter worden naarmate men er meer mee
vertrouwd raakt – het is hetzelfde psychologische verschijnsel als onze nei-
ging om het bekende als meer “waar” aan te nemen dan iets wat vreemd
voor ons is.
“Muziek vind plaats in de tijd, maar de herhaling laat het ons ervaren als iets dat
daar buiten staat en het overspant; het stelt ons in staat een deel van de muziek als
geheel te zien terwijl het stuk, in de tijd, aan ons voorbij trekt. Het geeft een andere
kijk op het stuk, het woont anders.”
