Een Voerman leidde zijn Ezel langs een bergpas. Plots
haalde de ezel het in zijn onnozele hoofd om zijn eigen
weg te kiezen. Aan de voet van de berg zag hij zijn stal
staan.
De Ezel wou van de berg afspringen omdat hij dacht dat
dit de kortste weg naar zijn stal was. Net toen hij ging
springen hield zijn meester hem vast bij zijn staart en
probeerde hem terug te trekken. Maar de koppige
ezel wou niet toegeven en trok uit alle macht naar de
kant van de ravijn.
“Heel goed,” zei de meester, “doe maar zoals jij het wilt,
eigenzinnig beest, en let maar eens op hoe dat gaat aflopen.”
Hij liet de staart los en de domme ezel viel hals over
kop van de berg in de ravijn.
CONCLUSIE
Wie niet wil luisteren naar mensen
die het goed menen, loopt vaak in
zijn eigen ongeluk.