Er was eens een Meester die een Ezel en een Schoothondje had.
Hij zag zijn Schoothondje het liefst van al, en hij gaf het
lekkere hapjes, streelde het en sprak er tegen. Elke dag
wanneer de Meester thuis kwam liep het Schoothondje
kwispelend naar hem toe, sprong op zijn schoot en likte
zijn handen en zijn gezicht.
Hij zag zijn Schoothondje het liefst van al, en hij gaf het
lekkere hapjes, streelde het en sprak er tegen. Elke dag
wanneer de Meester thuis kwam liep het Schoothondje
kwispelend naar hem toe, sprong op zijn schoot en likte
zijn handen en zijn gezicht.
De Ezel was niet tevreden toen hij dit zag. Alhoewel hij genoeg
eten kreeg, moest hij toch hard werken; en daarbij kwam nog
dat zijn Meester bijna geen aandacht aan hem besteedde.
De jaloerse Ezel kreeg nu een onnozel idee: indien hij precies deed
zoals de hond zou zijn Meester hem zeker even graag zien. Op een
dag verliet hij dus zijn stal en kwam met veel hoefgeklepper
het huis binnengelopen.
Zijn Meester zat aan tafel te eten en de Ezel begon rond te
springen, liep met veel gebalk rond de tafel en stootte deze om.
Daarna zette hij zijn voorpoten op de knieën van de Meester en
stak zijn tong uit om het gezicht van zijn Meester te likken,
net zoals hij het Schoothondje had zien doen.
Maar door zijn grote gewicht viel ook de stoel om en rolden de
Meester en de Ezel op de grond tussen de gebroken borden.
De Meester was verontrust door het vreemde gedrag van zijn
Ezel en riep om hulp.
Al gauw kwamen zijn bedienden binnen en toen ze zagen dat het
lompe dier hun Meester in gevaar bracht, schopten ze tegen de Ezel
zijn achterste en dreven hem met stokslagen terug naar zijn stal.
CONCLUSIE
Probeer geen gunsten te winnen door
dingen te doen die tegen je eigen natuur
en karakter ingaan.