Page 24 - Huifkar

DE HUIFKAR GEVOLGD

Aurora lacht en er vallen goudstukken uit haar mond als ze roept: "Opstaan!
Opstaan! Het is de nieuwe dag!". Jawel, de morgenstond geeft goud aan de
grond. Iedereen weet dat het 's morgens vroeg vlot werken is en het duurt dan
ook niet lang totdat de huifkar weer kan vertrekken. Meneer Slim grijpt de
teugels, laat ze kletsen en daar gaan ze, op weg naar een volgende halteplaats.

Tijdens het opruimen van het bivak had hij al de anderen meegedeeld dat ze
het hunnebed zouden gaan bekijken. Niet de "Kniphorst" want wat was deze
meer dan gewoon een toeristische trekpleister? Met natuurlijk enkele
picnictafels in de nabijheid voor het gezinnetje om te lunchen. Nee, daarvoor
waren ze niet op vakantie. De hunnebed die Meneer Slim wilde gaan zien,
moest eerst nog gevonden worden.

"Ik heb een geheime kaart op de kop getikt", informeert hij Bolle en
Vlammetje die nieuwsgierig toekijken hoe hij met een hand een opgevouwen
stuk papier uit zijn jaszak haalt. "Al eeuwen oud! Nog door niemand

ontcijfert! Hij geeft aan waar hier vlakbij een nog steeds niet ontdekt
hunnebed ligt. En wij gaan 'm vinden!". Bolle en Vlammetje kijken elkaar
lachend aan en schudden elkaars handen; ze willen dat ook met Meneer Slim
doen maar die is daartoe nu even niet in staat. Hij moet immers het paard
mennen. "Ja, ja, ik begrijp dat jullie uitgelaten zijn en me willen feliciteren
van vreugde. Maar eerst gaan we nog verder met ons lied. En het moet nog
harder als gisteren!".

Weer beginnen ergens ver weg koeien te loeien, schapen te blaten en honden
te blaffen als onze drie bokrijders uit volle borst het Huifkar-lied inzetten.
Speciaal door Meneer Slim voor deze gelegenheid gecomponeerd. Zelfs het
paard kijkt zo en nu en dan briesend achterom; veel vakantiegangers heeft het

reeds voortgetrokken over de zanderigge weggetjes maar deze zijn wel heel
eigenaardig. Of is het om iets anders? Misschien. Achter de kar, hoog boven
de bomen, uit het zicht van hen op de bok hangt een vliegende schotel in de
lucht. Het is groot, heel groot en legt een donkere schaduw over bijna het
hele bos. Niemand kan bevroeden wat het precies van plan is. Maar duidelijk

is dat de ontmoeting met de huifkar en het jolige stel niet toevallig is. Ze
worden gevolgd!

Vlammetje's aandacht wordt getrokken door een afgebroken boomtak langs