Een Vos liep eens in een val. Na een lange en pijnlijke strijd
kon hij zich losrukken maar moest daarbij zijn mooie
pluimstaart achterlaten.
Gedurende lange tijd bleef hij uit de buurt van andere Vossen,
want hij wist heel goed dat ze hem zouden uitlachen en grapjes
over hem zouden maken. Maar hij vond het moeilijk om zo
helemaal alleen te leven en bedacht een plan dat hem misschien
uit de nood kon helpen.
Hij riep een vergadering van alle Vossen bijeen, zeggende dat hij
iets heel belangrijk wilde vertellen aan zijn soortgenoten. Toen
ze allemaal samen waren, stond De Vos Zonder Staart recht en
hield een lange toespraak over Vossen die door hun staart in hun
ongeluk waren gelopen.
De ene was doodgebeten door honden toen hij met zijn staart
kwam vast te zitten in een haag. Een andere had niet vlug genoeg
kunnen weglopen omdat zijn staart teveel woog.
Ook was het algemeen geweten dat de jagers Vossen achterna
zaten omwille van hun staart, die ze dan afsneden en bij zich
droegen als jachttrofeeën.
“En aldus” besloot de Vos Zonder Staart zijn toespraak “is het
bewezen dat het voor Vossen beter is wanneer ze geen staart
hebben. Ik raad jullie dus aan om je staart af te snijden.”
Toen zijn toespraak teneinde was stond een oude Vos recht
en zei glimlachend:”
“Meester Vos, wanneer u zo vriendelijk wilt zijn om
u even om te draaien zullen wij u antwoorden.”
De arme Vos Zonder Staart draaide zich om en daarop onstond
er zulk een gejoel, gejouw en hoongelach dat hij inzag hoe nutteloos
het was om andere Vossen te overtuigen dat ze beter afstand
deden van hun staart.
CONCLUSIE:
Luister niet naar de raad van mensen die u
naar beneden willen trekken tot hun niveau.