Er was eens een Leeuw die zo oud was dat zijn tanden
en klauwen versleten waren. Daardoor kon hij niet meer
zo goed jagen als toen hij jong was. Maar de oude Leeuw
was wel slim. Hij legde zich neer in zijn grot en deed
of hij ziek was. Daar lag hij te wachten tot zijn buren
hem zouden komen bezoeken.
En toen ze hem kwamen bezoeken om hem beterschap
te wensen at hij ze één voor één op.
Een Vos kwam ook op bezoek, maar was erg voorzichtig.
Hij bleef op een veilige afstand van de grot staan en vroeg
vanaf daar hoe het met de Leeuw ging. De Leeuw antwoordde
dat hij erg ziek was, en vroeg aan de Vos om even binnen te
komen. Maar Meester Vos bleef wijselijk buiten staan en
dankte de Leeuw voor zijn vriendelijke uitnodiging:
“Ik zou blij moeten zijn dat u mij binnen vraagt, maar ik
heb veel voetsporen gezien van dieren die de grot zijn
ingegaan, maar geen enkel voetspoor van een dier dat
er weer uit is gekomen.”
CONCLUSIE:
Wees voorzichtig wanneer anderen
klagen over hun ongeluk.