Een jonge Muis was eens op zoek naar avontuur en
wandelde naast een vijver waarin een Kikker leefde.
Toen de Kikker de Muis zag zwom hij naar de oever
en kwaakte:
“Heb je geen zin om mij te bezoeken? Ik beloof dat
je het leuk zult vinden.”
De Muis was onmiddellijk akkoord want hij wou zeer
graag de wereld zien en van alles meemaken. Maar
alhoewel hij een beetje kon zwemmen durfde hij toch
niet alleen in de vijver springen.
De Kikker had een plan. Met een stukje rietstengel
bond hij een poot van de Muis aan zijn eigen poot.
Daarna sprong hij in de vijver en trok zijn domme
kameraad met zich mee.
De Muis had er gauw genoeg van en wilde terugkeren
naar de oever; maar de onbetrouwbare Kikker had
andere plannen. Hij trok de Muis nog dieper onder water
en liet haar verdrinken. Toen hij terug naar de oppervlakte
zwom om de rietstengel los te maken, vloog er net een
Havik over de vijver.
De Havik zag de dode Muis op het water drijven, dook
naar beneden, greep de Muis en vloog er mee weg. Maar
omdat de Kikker nog steeds vast hing aan de Muis ging
hij mee de lucht in. De Havik had nu zowel vlees als vis
voor zijn maaltijd.
CONCLUSIE
Zij die anderen kwaad willen doen,
gaan vaak ten onder aan hun
eigen boosaardigheid.