Een Hond had van een slager een been gekregen en liep
er nu snel mee naar huis. Toen hij over een smal brugje
liep keek hij toevallig naar het water en zag daar zijn
spiegelbeeld. Maar de gulzige hond dacht dat het een
andere hond was die een veel groter been had dan het zijne.
Indien hij even had nagedacht had hij wel beter geweten.
Maar in plaats daarvan liet hij zijn been vallen en sprong
in de rivier om het been van de andere hond af te nemen.
Dat lukte natuurlijk niet en na een tijd moest hij veel moeite
doen om terug uit het water te geraken.
Uiteindelijk stond hij terug op de oever en dacht treurig aan
het been dat hij verloren had. Pas dan drong het tot hem door
hoe dom hij zich gedragen had.
CONCLUSIE
Het is zeer dom om gulzig te zijn.