Honderd jaar na Willaert, de stichter van de Venetiaanse school, honderd jaar voor Bach, de voleinder van het tijdperk der generale bas, driemaal zeven jaren na Shakespeare, de grootste Engelse toneeldichter en driemaal zeven jaren voor Rembrandt, de grootste Nederlandse schilder, in hetzelfde jaar als Richelieu, de Franse staatsman die Lodewijk XIV de absolute koningsmacht bezorgde, is hij Heinrich Schutz, geboren: de grootste Duitse musicus van de 17 eeuw.
Bij zijn geboorte was de tachtigjarige oorlog pas 17 jaar aan de gang, van zijn 33e tot zijn 63e jaar maakte hij de verschrikkingen van de dertigjarige oorlog mee.
Op zijn 34e jaar trad hij in het huwelijk, maar zes jaar later werd hij al weduwnaar, wat hij 47 jaren bleef. Van zijn beide dochters stierf de ene reeds als klein meisje in hetzelfde jaar als de moeder en de andere dertig jaar later in haar vijfde kraambed, zodat een kleinkind het enige naaste familielid zou zijn dat aan zijn sterfbed vertoefde.