Het middelpunt van de katholieke liturgie is de mis, die uit de volgende vijf zgn. vaste gezangen (Ordinarium Missae) bestaat, welke genoemd worden naar hun respectieve beginwoorden: Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus, Agnus Dei. Het Gloria en het Credo werden pas in de elfde eeuw aan de overige delen toegevoegd.
Sinds dat ogenblik is het grondplan van de mis als volgt: terwijl de priester zich naar het altaar begeeft, wordt deantiphona ad introitum of kortweg Introitus (intredezang) gezongen. Op weekdagen en kleine feestdagen gebeurt dit door één zanger, op zondagen en andere feesten door twee zangers en, zo mogelijk, bij zeer feestelijke gelegenheden door vier zangers.
Ook het koor neemt aan de Introitus deel: een sterretje in het gebedenboek duidt aan, waar het koor moet inzetten. Daarna volgt het eerste van de vijf vaste gezangen, het Kyrie, een smeekbede om ontferming, dat uit negen aanroepingen bestaat, die gezongen worden in het Grieks, de taal der oosterse kerk: drie keer Kyrie eleison (Heer ontferm U over ons), drie keer Cbriste eleison Christus ontferm U over ons) en nog eens drie keer Kyrie eleison. (Geschiedenis van de Muziek – Curt Sachs)