De plaats die Richard Wagner in de muziekgeschiedenis inneemt is een zeer bijzondere. Zijn levensbeschrijving behoort evenzeer in de geschiedenis der dichtkunst als in die der toonkunst thuis. Hij is niet het vervolg van dezen of genen componist, maar heeft zelf den weg gevonden tot een nieuwe periode van ontwikkeling in de kunst.
Wilde men hem uitsluitend als musicus beschouwen, dan zou men zich een zeer verkeerd denkbeeld van zijn leven en streven vormen. Hij is alleen te begrijpen in zijn dubbele hoedanigheid van dichter en componist. Met het woord „dichter” is hier niet bedoeld „verzenmaker”, maar „vinder”, welk woord overeenstemt met het Provengaalsche „troubadour”, of „ziener”, zooals in de Oudheid een poëet genoemd werd.
Wagner TV Series 10 delen – klik button rechtsboven
Men is nog geen dichter omdat men eenige bundels min of meer gelukte verzen heeft geschreven. Neen, slechts hij die het wezen der wereld, zooals het zich aan zijn geest heeft geopenbaard, in poëtischen vorm weergeeft; die de historische of mythische personen uit een grijs verleden tot nieuw leven opwekt; die ons een Siegfried, een Tr is tan, een Brünnhilde, een I sol de, zóó voor oogen weet te tooveren, dat zij de snaren van ons gemoed in trilling brengen, en wij hun lijden en strijden medeleven, — hij alleen kan op den naam van „ziener” bogen, hij is een dichter in den waren zin des woords. (Handboek der muziekgeschiedenis – Henri Viotta, 1916)