John Field was een Ierse componist die met zijn Nocturnes Chopin the weg wees. Field is bekend geworden doordat hij veel navolging kreeg van vele latere romantische pianisten, waaronder Chopin. Hij baande met zijn werken de paden in de vroege Romantiek waarlangs vele latere generaties pianisten en componisten hun repertoire en oeuvres opbouwden.
Field was uitvinder van een stijl die schril afstak tegen het wassende virtuozendom van zijn tijd. Reeds in 1799 spreekt de pers van ‘karakteristieke muzikale expressie’. Gedurende Fields leven wordt zijn aristocratische, nobele en verfijnde stijl door vakbroeders herkend en overgenomen. Geen bravoure maar rijke schakeringen van verfijnde klanken: het “intieme” pianospel is geboren. Field wordt mede daardoor tevens gezien als de uitvinder van de Nocturne. Vóór Field bestond het losse pianostuk nog nauwelijks als genre. Ook wordt Field als de eerste artistiek gedreven concertpianist van de 19e eeuw gezien.
In alle werken van Field speelt de piano een rol. Men mag aannemen dat alle werken die hij schreef ook bedoeld waren om door hem zelf uitgevoerd te worden. Waar bij de piano begeleiding nodig was, werd deze eenvoudig georkestreerd. De melodiek in Fields werk lijkt welhaast geïmproviseerd en gericht op het delen van eenvoudige, vaak droeve emoties. Echter in de pianoconcerten ziet men mede onder invloed van Fields leermeester Clementi ook briljante passages, en wat meer op virtuositeit gerichte elementen, daar dat de mode was en werd in de tijd van ontstaan. Field wordt gezien als de pionier van de pianistische Romantiek.