Als in vele andere Amerikaanse landen hebben de 16e en 17e eeuwse Europese veroveraars de oeroude inheemse culturen in Mexico vrijwel geheel vernietigd en door hun eigen ‘beschaving’ vervangen. Van de Maya’s, de Tolteken en de Azteken zijn wat ruïnes en enige muziekinstrumenten bewaard gebleven.
Maar de Mexicaanse muziekgeschiedenis is na het optreden der conquistadores een Spaanse of hoogstens Spaans-Indiaanse geworden. Dat is feitelijk begonnen in 1519, toen Cortez met 1000 soldaten en 16 paarden het rijk der Azteken verwoestte. Zijn voorbeeld werd in Peru door Pizarro gevolgd, die in 1532 met 200 man en 80 rijdieren het rijk der Inca’s veroverde – 16 jaar later werden zowel in Mexico als in Peru zilvermijnen gevonden, hetgeen Spanjes hegemonie inluidde. Spanjaarden, maar ook Vlamingen en Duitsers drukten daarna hun Europese stempel op de kerkelijke en wereldlijke muziek in Mexico.