Op een avond kwam een Wolf terug naar zijn hol.
Hij had een uitstekend humeur en een flinke honger.
Terwijl hij rondliep wierp de ondergaande zon zijn
schaduw ver over de grond, zodat de Wolf wel
honderd keer groter leek dan hij in werkelijkheid was.
Trots riep hij uit:
“Nee maar! Kijk eens hoe groot ik ben!
Nu moet ik niet meer weglopen voor de
Leeuw, want ik ben de grootste. Ik zal
hem eens laten zien wie de echte koning
van de dieren is, hij of ik.”
Maar toen viel er over Wolf en zijn schaduw een nog
veel grotere schaduw. Het volgende ogenblik sprong
de Leeuw op de rug van de Wolf en at hem gulzig op.
CONCLUSIE
Zorg dat je door je fantasieën
de realiteit niet vergeet.