De uil en de krekel


De Uil slaapt altijd overdag. Na zonsondergang, wanneer
het rozige licht verdwijnt in de donkere lucht en de 
schaduwen traag over het bos vallen, komt hij uit zijn
holle boom, nog slaperig en knipperend met zijn ogen.

Daarna laat hij zijn vreemd “hoe-hoe-hoeoe-oe-oe”
geluid weerklinken in het bos en begint hij te jagen
op kevers en torren en kikkers en muizen, op alle
dingen die hij graag eet.

In het bos zat een oude Uil die zich erg humeurig gedroeg
en niet gauw tevreden was, zeker indien hij overdag in zijn
slaap gestoord werd.

Op een warme namiddag in de zomer sliep hij in een
oude eik. Een Krekel kwam voorbij en maakte het
geluid dat krekels altijd maken, vrolijk, rasperig en
nogal luid.

De oude Uil stak zijn hoofd naar buiten en zei:

“Ga weg van hier, mijnheer. Heeft u geen manieren?
U zou tenminste wat respect kunnen hebben voor mijn
leeftijd, en me rustig laten slapen!”

Maar de Krekel antwoordde brutaal dat hij net zoveel recht
had op een plaatsje in de zon als de Uil recht had op een
plaatsje in zijn oude eik. En daarna werd zijn liedje nog luider
en raspte het nog harder. De wijze oude Uil wist dat het weinig
zou uithalen wanneer hij ruzie maakte met de Krekel. Maar hij
was vast van plan om hem te straffen voor zijn brutaal gedrag.

Het was alleen jammer dat de Krekel niet dicht genoeg bij hem
zat. De Uil verstopte dus zijn boosheid en begon heel vriendelijk
tegen de Krekel te spreken:

“Wel mijnheer, ik ben nu toch al wakker en kan dus beter maar
luisteren naar uw liedje. Maar ik denk net aan iets. Ik heb hier
in mijn boom een zeer lekkere wijn staan. En u weet dat elke
zanger beter zingt wanneer hij eerst een beetje wijn heeft gedronken.
Komt u maar naar hier, dan kunt u samen met mij proeven van
die heerlijke drank. En daarna zult u mooier kunnen zingen dan
ooit tevoren.”

De onnozele Krekel was erg blij met deze vleiende woorden.
Hij sprong naar het hol van de Uil en keek uit naar de wijn, maar
zodra hij dicht genoeg was deed de Uil “hap” en at de Krekel op.

CONCLUSIE:

Vleierij is niet hetzelfde als echte bewondering.
Laat vleierij je waakzaamheid niet verslappen.

Tagged , . Bookmark the permalink.

Comments are closed.